Czarna1

W dniach 3–19 sierpnia 2018 w Domu Rekolekcyjnym Kana w Czarnej Sędziszowskiej przeżywaliśmy rekolekcje Oazy Rodzin II stopnia. W rekolekcjach uczestniczyło 17 małżeństw: 11 małżeństw uczestników, 3 pary animatorskie: Agnieszka i Artur Sejdowie, Joanna i Bernard Fugasowie oraz Karolina i Wojciech Włodarczykowie, para prowadząca: Sylwia i Ryszard Bednarkowie, 2 małżeństwa w diakonii wychowawczej, a także ks. moderator Marcin Loretz oraz dwóch kleryków po 4-tym roku seminarium. Było z nami również 29 dzieci. W sumie na rekolekcjach obecnych było 70 osób.

Podczas rekolekcji poznawaliśmy Pana Boga w Jego działaniu zbawczym, dostępnym dla nas poprzez liturgię. Bóg, który wyprowadza nas z naszych niewoli, staje się obecny w znakach, zwłaszcza sakramentalnych, a poprzez człowieczeństwo Chrystusa zaprasza nas do udziału w zbawczym dialogu miłości. W odkrywaniu tych prawd, obok samej liturgii – codziennej Eucharystii oraz Celebracji Słowa Bożego, pomagał nam podręcznik rekolekcji autorstwa Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, a także szereg dokumentów Kościoła oraz 10 Drogowskazów Nowego Człowieka. Praktyczne aspekty posługiwania w liturgii, które ma stać się „naszym zaszczytem i radością” (Drogowskaz 7), odkrywaliśmy analizując Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego. To wszystko jednak, tak jak codzienna służba przy ołtarzu, służyło nam przede wszystkim do odkrywania Boga, który poprzez liturgię działa w naszym życiu. Walczy za nas z naszym grzechem i zwycięża.

Centralnymi punktami naszych rekolekcji była Liturgia Światła i Wody, nocna celebracja Paschy wraz z osobistym odnowieniem Przymierza Chrztu Świętego, a także Dzień Wspólnoty, który przeżywaliśmy w Przemyślu. Najbardziej zapadła nam tam w pamięć Eucharystia pod przewodnictwem arcybiskupa Adama Szala oraz ewangelizacyjny przemarsz przez centrum miasta.

W owocnym przeżywaniu rekolekcji bardzo pomagało nam miejsce, w którym przebywaliśmy. Dom Rekolekcyjny Kana jest dobrze przystosowany do rodzin z dziećmi. Obszerna kaplica posiada przeszklone drzwi i nagłośnienie wyprowadzone do jadalni, co pozwala uczestniczyć w programie nawet wówczas, gdy najmłodsi uczestnicy wymagają specjalnej opieki. Ogromnym atutem domu jest kuchnia, a w niej dwie panie, obie Moniki. Pyszne, zdrowe i różnorodne jedzenie sprawiło, że kilka rodzin chciało zabrać panie do Warszawy. Przy domu jest altana, huśtawki i piaskownica, obok zaś las i szkoła z boiskiem i salą gimnastyczną. Dzięki temu dzieci były radosne, szczęśliwe i wybiegane.

Diakonia wychowawcza wspaniale poprowadziła zajęcia dla dzieci. Odbyły się zawody lekkoatletyczne oraz turniej szermierki, za co dzieci otrzymały medale i dyplomy. Powstał cały szereg prac plastycznych wykonanych różnymi technikami. Ponadto jak zwykle z wizytą przyjechali miejscowi strażacy. Obok tego wszystkiego dzieci także miały swoją modlitwę oraz zajęcia nawiązujące tematycznie do treści przeżywanych przez rodziców danego dnia. Dzięki temu czas spędzony przez rodziców z dziećmi stawał się okazją do wymiany przeżyć rekolekcyjnych dla całych rodzin.

Rekolekcje II stopnia nie są łatwe. Dotykają naszych niewoli, a więc rzeczy bolesnych, które zwykle staramy się głęboko ukryć. Stanięcie przed Bogiem, który zbawia tu i teraz, odkrycie Jego działania w codzienności, w Kościele, w liturgii i sakramentach, to duży krok na drodze dojrzałości naszej wiary, a jednocześnie wielka pomoc w świadomym uczestnictwie w życiu Kościoła we własnej parafii po powrocie z rekolekcji.

Sylwia i Ryszard Bednarkowie
para prowadząca

Świadectwa ==>>

Czarna2Czarna3

 

Hodyszewo1

W dniach 29.06.-15.07.2018 w Hodyszewie przeżywaliśmy Oazę Rodzin II stopnia. Moderator ks. Tomasz Stępień, animatorzy Ola i Marek Cejmerowie, Justyna i Maciej Loretzowie, Jola i Maciej Łabowie oraz animator muzyczny Darek Kwiatkowski wprowadzali nas w tajemnicę Wyjścia i ukazywali piękno liturgii w słowach, znakach i muzyce.

Pan Bóg prowadził nas przez historię naszego życia i wyprowadzał z naszych niewoli. Wiele osób zachwyciło się możliwością podejmowania posługi liturgicznej, wielu ojców zasmakowało we wspólnej z synami służbie przy ołtarzu, wiele matek "spuchło z dumy". Był taki dzień, że zabrakło alb i komż dla chętnych do służby.

Szczególnym przeżyciem dla całej wspólnoty była celebracja Sakramentu Pojednania. Być może szczególny charakter sanktuarium Matki Bożej Pojednania sprawił, że do konfesjonałów podchodziły kolejne osoby, wspólnota trwała adorując Najświętszy Sakrament, a z nieba płynął deszcz łaski Bożego Miłosierdzia.

Mamy nadzieję, że czas przeżyty na oazie teraz owocuje w codziennym życiu każdej rodziny.

Iwona i Daniel Jakubczykowie
para prowadząca

Świadectwo ==>>

Hodyszewo2Hodyszewo3Hodyszewo4Hodyszewo5Hodyszewo6Hodyszewo7

Bystra 1

W dniach 3-19 sierpnia 2018 r. w Bystrej Podhalańskiej przeżywaliśmy rekolekcje Oazy Nowego Życia I st. dla rodzin. Uczestniczyło w nich 13 małżeństw - 12 z archidiecezji warszawskiej i jedno z diecezji warszawsko-praskiej.

Posługę moderatora na naszych rekolekcji pełnił ksiądz Paweł Witkowski. Ks. Paweł, choć sam nie uważa tego za tytuł do dumy, jest skończonym perfekcjonistą w kwestiach liturgii, wierności charyzmatowi Założyciela oraz dobrych tradycji rekolekcyjnych Ruchu Światło-Życie, w szczególności Domowego Kościoła. Wyrażało się to w wielu aspektach - zaczynając od kwestii użycia wizualnych narzędzi ewangelizacji (tablice, znaki, obrazy) oraz w zachowywaniu jasnych reguł budowania i kultywowania wspólnoty członków naszej Oazy Średniej. Niezapomniane wrażenia pozostawiły homilie, wprowadzenia do Jutrzni i Namiotu Spotkania ks. Pawła - przykład klarownego wykładu treści wiary połączonego z osobistym świadectwem. Przy tym zawsze mogliśmy liczyć na jego pomoc, radę, spokój oraz wyrozumiałość i poczucie humoru. Chwała Panu, że nam, debiutantom w roli pary moderatorskiej, dane było trafić pod skrzydła takiego kapłana.

W naszych rekolekcjach uczestniczyli dwaj klerycy - Tomasz Kołodziejski i Łukasz Dańczak. Z satysfakcją przyjęliśmy ich gotowość poznawania Domowego Kościoła. Co dzień widzieliśmy ich dojrzałą wiarę, pokorę i zaangażowanie w powierzone im zadania. Mogliśmy uczyć się od nich modlitwy - i teoretycznie podczas konferencji i praktycznie - widząc ich skupienie podczas wspólnych celebracji. Nasze dzieci korzystały z rozważań, które prowadzili dla nich podczas Eucharystii. Z zaangażowaniem włączali się w pracę diakonii wychowawczej, uwielbiani przez swoich podopiecznych. Podczas wspólnych posiłków byli zawsze chętni do rozmowy, rozdający uśmiechy. Dziękujemy Panu Bogu za ich obecność.

Trzy małżeństwa - Anna i Grzegorz Alberscy, Dorota i Witold Kalata oraz Magdalena i Alexandre Rusak podjęli się posługi par animatorskich. To na nich spoczywał w dużej mierze ciężar realizacji programu formacyjnego rekolekcji w małych kręgach, ale także prowadzenie części konferencji i organizowanie bieżącej posługi liturgicznej, gospodarczej i porządkowej dla wszystkich uczestników. Swoimi czynami i słowami dali piękne świadectwa wiary i służby bliźniemu.
Oceniając na podstawie deklaracji uczestników zawartych w po rekolekcyjnych ankietach, ale także przywołując bieżące obserwacje, opinie i spontaniczne reakcje uczestników, możemy z pełnym przekonaniem napisać, że Duch Pana spoczął na naszych animatorach, o co się zresztą codziennie wszyscy modliliśmy. Patrząc z czysto ludzkiej perspektywy, wzajemna życzliwość i pomoc zrodzone w małych kręgach z udziałem naszych animatorów rozlały się w naturalny sposób na całą Oazę, czyniąc z nas jedną całość - wspólnotę. Ponieważ nagrodą za dobrą pracę jest .... więcej dobrej pracy, to myślimy, że Duch Święty działając przez ludzi nie zapomni o naszych animatorach.

Za specjalną "dyspensą" pary diecezjalnej mogliśmy poprosić o pełnienie posługi pary muzycznej Ninę i Adama Laskowskich - członków Equipes Notre Dame, których znamy jeszcze z czasów pielgrzymkowo-akademickich. Z perspektywy czasu oceniamy, że kierował tym Duch Święty, ponieważ ich niekłamana pokora w przyjmowaniu charyzmatu Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie połączona z radością uczestnictwa we wspólnocie rekolekcyjnej dały prawdziwą ewangelizacyjną, charyzmatyczną mieszankę wybuchową. Oczywiście tę spontaniczność Nina i Adam zaplanowali i pracowicie przygotowali jeszcze przed rekolekcjami, zapoznając się z bogatym światem pieśni oazowych i wszelkimi liturgicznymi aspektami posługi na rekolekcjach 15-dniowych. Dzięki ich posłudze nasze uczestnictwo w Mszach św. i innych nabożeństwach, jak i w Oazie Wielkiej w czasie Dnia Wspólnoty w Krościenku było pełniejsze i radośniejsze.

Pisząc relację nie można pominąć wielkiego wsparcia małżeństw Asi i Piotra Kucharczyków oraz Agaty i Adama Dmochów, którzy wraz z młodzieżą (starszymi dziećmi animatorów i uczestników rekolekcji) pełnili kolejno, po tygodniu, posługę diakonii wychowawczej. Przy tym standardowe sformułowanie "pełnili posługę" w żadnej mierze nie oddaje ich wysiłku włożonego w przygotowania, w tym szkolenia i spotkania przed rekolekcjami, ich twórczego codziennego zapału w organizowaniu oryginalnych, nowych zajęć dla dzieci w różnym wieku w trakcie rekolekcji oraz świętej zaiste cierpliwości, którą wykazywali się wobec dzieci uczestników i diakonii (zwłaszcza ...) rozpoczynając o godz. 7.00 a kończąc często nawet po dziesiątej wieczorem. Bez ich trudu i zaangażowania, bez zaufania, jakim obdarzyli ich uczestnicy-rodzice nasze rekolekcje nie mogłyby się odbyć.

Podkreślenia wymaga też, że Dom Rekolekcyjny Służby Liturgicznej i Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Krakowskiej w Bystrej Podhalańskiej, w którym gościły nas trzy kochane siostry sercanki: Bernardyna (przełożona), Inez (50-lecie ślubów obchodzone 4 sierpnia 2018 r. !) oraz Romualda, aż kipi od ikonografii i innych symboli graficznych Ruchu (m.in. foski i ikony DK w każdym pokoju i pomieszczeniach wspólnych, fototapeta z Chrystusem Sługą z kaplicy na Kopiej Górce, kopie sekwencji obrazów z tejże kaplicy w sali konferencyjnej). Dość powiedzieć, że goście z Diakonii Życia (Basia i Piotr Sukiennikowie) i Diakonii Wyzwolenia-KWC (Stanisława Orzeł) w czasie swoich prelekcji czuli się w sali konferencyjnej, jak na Kopiej Górce. Jesteśmy przekonani, że to bardzo pomogło uczestnikom w chłonięciu przekazu i wczuwaniu się w atmosferę rekolekcji.

W ośrodku mieliśmy na stale do dyspozycji dla siebie kaplicę, w której odbywały się nasze codzienne Eucharystie, Jutrznie oraz inne nabożeństwa. W niedzielę włączaliśmy się w msze parafialne razem z lokalną wspólnotą. Kaplica była też miejscem codziennego Namiotu Spotkania. Każdego dnia po Apelu Jasnogórskim odbywało się w niej godzinne wystawienie Najświętszego Sakramentu. Stała obecność Pana Jezusa dawała szansę każdemu uczestnikowi rekolekcji na znalezienie modlitewnego azylu o dowolnej porze dnia i nocy. Wydaje się, że ziarno zostało posiane w ziemię żyzną, ponieważ już otrzymaliśmy relacje uczestników, jak bardzo ważnym dla nich odkryciem była medytacja modlitewna nad słowem Bożym w formie Namiotu Spotkania w obecności Pana Jezusa i że chcą przenieść stałą praktykę Namiotu Spotkania do codziennego życia. W drugiej kaplicy domowej sióstr, która także była dla nas dostępna bez ograniczeń czasowych, w obecności Pana Jezusa oraz licznych relikwii otaczających ołtarz mieliśmy celebrację Sakramentu Pojednania, w której ks. Pawłowi dopomogli miejscowy wikary ks. Rafał i ojciec kapucyn z sąsiedniej rekolekcyjnej Oazy Nowej Drogi II st. z Krzczonowa.

Przepiękna okolica - rzeki, góry, łąki i pola pomagały w głębokim przeżyciu Nabożeństwa Światła i Wody oraz Drogi Krzyżowej. Duży teren wokół ośrodka był miejscem zabaw i odpoczynku naszych dzieci i całych rodzin. Pogodne wieczory trwały mimo zachodzącego słońca i pasących się na nas komarów. Na zakończenie wypada także wspomnieć o kurantach zamontowanych w dzwonnicy domu rekolekcyjnego, które wyznaczały nam rytm dnia mocniej nawet, niż plan przygotowany przez parę moderatorską. O godz. 7.00 - "Kiedy ranne wstają zorze", w południe - Anioł Pański, o 15.00 - "Jezu ufam Tobie" i o 21.00 - Apel Jasnogórski. Nie sposób było przespać takich wezwań do modlitwy.

Jesteśmy pewni, że te 15 dni zmieniły życie wszystkich członków naszej rekolekcyjnej wspólnoty. Doświadczyliśmy tego, jak Duch działa w swoim Kościele, gdy pasterz - moderator troszczy się o owce - uczestników, a "równi służą równym" z radością, mimo dużego zmęczenia.

Dzięki Ci Panie za ten czas!

Aneta i Przemek Wojewódzcy
para prowadząca

Świadectwo ==>>

Bystra 2Bystra 3Bystra 4

RT Straszyn

Przemija postać (z grec. „schemat”) tego świata
W drugim tygodniu lipca razem z ks. Leszkiem Włodarczykiem i animatorami prowadziliśmy w Straszynie k/Gdańska rekolekcje o budowaniu jedności małżeńskiej w obszarze zarządzania finansami. Przyjazd na rekolekcje poprzedziły zadania finansowe, które uczestnicy wykonywali przez ponad cztery miesiące. Dzięki nim, w praktyce dnia codziennego, mieli okazję sprawdzać małżeńską jedność w obszarze finansów rodzinnych.

Rekolekcje w 2018 roku to nasza siódma seria RT „Jedność małżeńska a finanse” i tak jak pierwsza (w 2011 roku), prowadzona z ks. Leszkiem, z którym przed laty opracowywaliśmy koncepcję i konspekt tych rekolekcji w oparciu o tematykę kursu finansowego Crown. Bogu niech będą dzięki za dzieło, do którego nas powołał, posłał i w nim prowadzi!

W Straszynie, przez sześć dni poznawaliśmy Bożą ekonomię w odniesieniu do zarabiania, wydawania, pożyczania, dawania i oszczędzania pieniędzy oraz uczciwości. Słowo Boże i świadectwa diakonii rekolekcyjnej motywowały uczestników do porządkownia sfery finansów osobistych i rodzinnych. Małżonkowie codziennie mieli wiele okazji do skonfrontowania swoich nawyków finansowych z zasadami Bożej ekonomii, do skorzystania z narzędzi, które służą budowaniu jedności małżeńskiej. Jedną z tych okazji było codzienne zasiadanie do dialogu małżeńskiego, aby rozmawiać o priorytetach, nawykach finansowych wyniesionych z domu rodzinnego, o uczciwości, o pracy. Małżonkowie zasiadali, aby wspólnie zaplanować wydatki i cele finansowe, przebaczyć sobie zranienia i budować jedność małżeńską na trwałym fundamencie – skale, którą jest Chrystus.

Kolejną okazją do zapraszania Boga w małżeńskie sprawy finansowe była Eucharystia. Ku temu, co najważniejsze; ku Temu, który jest najważniejszy – ku Jezusowi Chrystusowi nasze serca i uwagę kierował ks. Leszek, aby JEZUS stawał się Panem, najlepszą ziemską inwestycją i błogosławionym owocem rekolekcji. Wszystkie przedpołudniowe konferencje obfitowały w mądre rady biblijne na temat zarządzania finansami, a wieczorne warsztaty pomagały sprawdzać na ile kierujemy się nimi w życiu i uczyć się jak to robić. Duch Święty poruszał serca i intelekt, jesteśmy zbudowani konkretnymi postanowieniami podjętymi przez uczestników. My również wyjechaliśmy zmotywowani do trwania w wierności Bogu w drobnych sprawach i z pomysłami do dalszej pracy na chwałę Królestwa Bożego. Jedno z małżeństw po rekolekcjach napisało, że rejestrowanie paragonów i robienie budżetu pomogło im oszacować ile pieniędzy mogą zaoszczędzić, aby mama 9-miesięcznego synka mogła dłużej zostać w domu. Inni od razu, po rekolekcjach, zaczęli edukować finansowo dzieci rozmawiając i razem z nimi czytając książkę „Sekret”, o której syn powiedział, że jest bardzo fajna i że mu się to podoba.

Rekolekcje „Jedność małżeńska a finanse” zawsze są dla nas rekolekcjami przeżyciowymi, bo słowo Boże porusza, a świadectwo animatorów motywuje do zmiany i inspiruje do podejmowania nowych działań. I tym razem otrzymaliśmy potężny zastrzyk chęci, radości i nowych pomysłów, za co z serca dziękujemy.

Wierzymy, że życie zgodne z zasadami Bożej ekonomii przynosi błogosławione owoce.
Chwała Panu!

Elżbieta i Mirosław Wrotkowie
para prowadząca

Świadectwa ==>>

RE Milanowek grupoweW dniach 6-8.04.2018 w Milanówku w Zgromadzeniu Zakonnym Sług Jezusa odbyły się rekolekcje ewangelizacyjne, w których wzięło udział 12 par małżeńskich z archidiecezji warszawskiej.

Opiekę duszpasterską sprawował ks. Piotr Wierzbicki. W skład diakonii rekolekcyjnej wchodziły pary animatorskie: Maria i Piotr Białoskórscy, Dorota i Arkadiusz Elbertowie oraz Paulina i Bartłomiej Gajewscy. Diakonia wychowawcza w składzie: Ryszard Stachera oraz Iwona i Artur Papińscy niestrudzenie opiekowała się 21 dziećmi (najmniejsze były z rodzicami). Posługę diakonii muzycznej pełnił Dariusz Kwiatkowski.

Na konferencjach wspólnie przeszliśmy drogę od Miłości Bożej, poprzez uznanie swojego grzechu i odnalezienie ratunku w Jezusie Chrystusie. Przyjęliśmy go za Pana i Zbawiciela. Prosiliśmy Ducha Świętego o udzielenie potrzebnych łask do życia zgodnie z wolą Pana. Na koniec odkryliśmy znaczenie wspólnoty w podążaniu za Chrystusem. Konferencje były poparte głębokimi świadectwami animatorów. Podczas wspólnych Eucharystii doświadczaliśmy jedności ze sobą i Panem.

RE Milanowek modlitwaBył to bardzo wyjątkowy czas dla wszystkich uczestników. Rekolekcje kończyły się w Niedzielę Miłosierdzia Bożego. Czuliśmy wezwanie do prawdziwej miłości, jaką obdarzył nas Jezus Chrystus.

Całą diakonią jesteśmy wdzięczni z całego serca za dar posługi, w którym Bóg uzdolnił powołanych.



Ewelina i Paweł Pietrzakowie
para prowadząca

Świadectwo ==>>

Jesteś tu:

Serwis wykorzystuje pliki cookies w celach wskazanych w polityce prywatności. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies, w zakresie odpowiadającym konfiguracji Twojej przeglądarki.

Polityka prywatności