Ruch Światło-Życie
Serwis RŚ-Ż AW - Ruch Światło-Życie AW
Serwis RŚ-Ż 
Serwis DK - Ruch Światło-Życie
- Domowy Kościół
- wspieram.oaza.pl
Domowy Kościół AW
- Szczegóły
- Małgorzata i Grzegorz Flisowie
15 dni już za nami! Od połowy lipca w Białogórze odbywały się rekolekcje OR II stopnia. Przeżywało je razem 19 małżeństw z dziećmi oraz grupą wspaniałych osób z diakonii wychowawczej pod przewodnictwem księdza Piotra Zaremby. Nadmorski klimat pomagał łączyć przeżycia rekolekcyjne z wypoczynkiem. Dzieci zachwycone i pełne energii wykorzystywały możliwości wielkiego terenu wokół ośrodka, boiska oraz wszystkich sal i zakamarków budynku. A dorośli…? Dorośli poznawali historię narodu wybranego prowadzonego przez Mojżesza ku Ziemi Obiecanej. Historię, która jest długa, bogata w chwile zwątpienia i radości, obfitująca w momenty spektakularnej interwencji Boga oraz Jego cichego prowadzenia. I zastanawiali się jak ta „typiczna” historia realizuje się wciąż w życiu każdego z nas. Odnajdywali w tej historii siebie. Szukali miejsc w sobie i swoim życiu, gdzie nie są w pełni wolni, miejsc, których nie oddali jeszcze Bogu. Przypominali sobie plagi, które ich nawiedzały w życiu. Wsłuchiwali się w głos Bożego wezwania i w rozbitym namiocie spotkania chcieli usłyszeć, jaką misję ma dla nich Pan. W końcu wyruszyli ciemną nocą w kierunku morza, poprzez wichry i piaski, niosąc swój dobytek, pomagając jedni drugim, by dotrzeć do miejsca, gdzie sami już nie dadzą rady i tylko wezwanie Boga na pomoc i wiara w Jego obecność może rozstąpić wody.
Wszyscy razem odkrywali także radość z posługi przy ołtarzu – radość z możliwości włączenia się w „zbawczy dialog”, radość z bycia wspólnotą razem dbającą o piękno liturgii.
Ale może najlepiej oddajmy głos zainteresowanym – samy uczestnikom, którzy tak oto przedstawili nas podczas Dnia Wspólnoty Oazy Wielkiej Sychem organizowanego przez oo. franciszkanów w Sianowie.
Zlecono nam zdanie sprawozdania, meldujemy zatem co następuje:
Dnia 15 lipca 2017-go roku zaobserwowano niepokojący wzrost liczby przybyszów z Warszawy i okolic w miejscowości Białogóra oddalonej o ok. 2 km od wybrzeża Bałtyku.
Po wstępnym rozpoznaniu okazało się, że przybysze – podający się za uczestników rekolekcji drugiego stopnia Oazy Nowego Życia Domowego Kościoła – nie stwarzają większego zagrożenia dla lokalnej społeczności. Postanowiono jednak poddać ich działalność dalszej obserwacji, w wyniku której ustalono, że ich zachowania w znacznym stopniu odbiegają od normy reprezentatywnej dla statystycznych wczasowiczów. Nie spotkano bowiem dotąd we wspomnianym kurorcie grupy porównującej się do Izraelitów opuszczających niewolę egipską.
Niepokojem napawa również fakt, że trzeciego dnia pobytu uznali, że obchodzą Boże Narodzenie i zaczęli śpiewać kolędy. Szczególne podejrzenia wzbudził jednak odbywający się kilka dni później ich nocny przemarsz przez las w kierunku plaży. Mimo szalejącego wiatru podjęli absurdalną i, co zaskakujące, udaną próbę wędrowania za świecą. Choć rozstąpienia się wód nie zarejestrowano, odnotowano niecodzienny rytuał nocnego przenoszenia przez grupy mężczyzn wózków dziecięcych nad piaskiem. Trwają ustalenia, czy owe środki lokomocji stanowiły lektyki, symbol Arki Przymierza, czy też czynności te sprawowano wyłącznie dla rozrywki.
Na czele pochodu maszerował ksiądz katolicki. Źródła operacyjne donoszą, że – w przeciwieństwie do Mojżesza – ma dar wymowy. Poza nim zaobserwowano działalność dwojga ludzi podających się za sakramentalne małżeństwo i posługujących się pseudonimem „moderatorzy”. Codziennie roznosili oni po piętrach tablice z przykazaniami rozpoczynającymi się od słów „7:30 – Jutrznia”.
Podlegały im cztery inne pary posługujące się pseudonimem „animatorzy” oraz śpiewający mężczyzna z gitarą i kobieta zbierająca makulaturę do koszyka.
Całe to zgromadzenie, wraz z ich podopiecznymi, widywano zazwyczaj w kaplicy, gdzie oddawali się czynnościom zwanym liturgicznymi, którym zresztą poświęcali wyjątkowo dużo uwagi – zwłaszcza na specjalnych szkoleniach, których efektem jest między innymi to, że przestali zakładać alby tył na przód. 
Jak ustalono, liczebność grupy wynosi:
• 1 wierzący ksiądz
• 19 sakramentalnych małżeństw
• 39-ro ochrzczonych dzieci
• oraz 11 – obdarzonych niezwykłym hartem ducha i, nadprzyrodzoną wręcz, cierpliwością – osób, którym przydzielono pseudonim „diakonia” i funkcję opieki nad dziećmi. Istnieją rozbieżności w zeznaniach dotyczące tego, czy była to forma kary lub plagi, która spadła na ową jedenastkę, czy też rodzaj błogosławieństwa.
Z rozpoznania wynika, że głównym celem grupy jest przeprowadzenie operacji: kryptonim „Przymierze”, polegającej na nawiązaniu i utrzymaniu bliskich kontaktów z kimś, kogo nazywają Bogiem. Dotąd udało się ustalić jego imię, które ma brzmieć „Ja jestem”. Lokalizacja wciąż nieznana – w rozpoznaniu.
Potwierdzono natomiast, że grupa, w celach operacyjnych, posługuje się specjalnym znakiem i pieśnią.
Bez odbioru!
Magda i Andrzej Jurewiczowie
para prowadząca
- Szczegóły
- Małgorzata i Grzegorz Flisowie
W dniach 8-13 lipca 2017r. w Straszynie k/Gdańska odbyła się Oaza Rekolekcyjna Animatorów Rodzin II stopnia. Uczestniczyło w niej 15 małżeństw z diecezji warszawskiej wraz z 28 dzieci. Moderatorem rekolekcji był ks. Dominik Koperski, wspomagany przez Justynę i Darka Piekarków – parę prowadzącą oraz bardzo oddaną, zaangażowaną i odpowiedzialną całą diakonię rekolekcyjną, na czele z klerykiem Mateuszem Szybiakiem. Posługę animatorską pełnili: Ula i Paweł Sobiechowie, Hania i Krzysztof Nieznańscy oraz Ania i Hubert Klekowiczowie. Za diakonię muzyczną odpowiadał Hubert Klekowicz. Natomiast gromadką dzieci opiekowali się Magda i Staszek Garstka, we współpracy z Olą Chrupek, Marią Grzebieniarz, Jankiem Klekowiczem, Marysią Klekowicz, Natalią Mirek i Julią Nieznańską. Diakonię wychowawczą ofiarnie wspomagali również Amelka, Patrycja, Kasia, Michał, Marysia oraz Michał, czyli nasi dzielni „podwujkowie” i „podciocie”.
Od pierwszych chwil rekolekcji mieliśmy radość przeżywania ich w duchu niezwykłej jedności wspólnoty, w której „równi usługiwali równym”. To Duch Święty był głównym gospodarzem tego czasu i miejsca, każdemu z uczestników powierzając szczególne zadania i równocześnie obdarowując łaskami, talentami niezbędnymi do ich realizacji.
Program ORAR II był bardzo intensywny. Rekolekcje te przygotowywały małżeństwa do świadomego podjęcia posługi pary animatorskiej w rodzinie i we wspólnocie. Uświadamiały nam, że to przede wszystkim Bóg nas powołuje; w pierwszej kolejności do świętości i do bycia Jego uczniem. Na nowo odkrywały przed nami elementy duchowości małżeńskiej realizowanej w Domowym Kościele. Zapraszały też uczestników do podążania drogą formacji Domowego Kościoła dokładnie tak, jak wspólnie z Duchem Świętym „zaprojektował” to ks. Blachnicki.
To podczas Namiotu Spotkania, Eucharystii, porannej medytacji, dialogu małżeńskiego przeżywanego w formie „randki małżeńskiej” czy małżeńskiej modlitwy wstawienniczej przed Najświętszym Sakramentem mieliśmy szczególną możliwość doświadczać żywej obecności Jezusa pośród nas oraz jeszcze bardziej zbliżać się do siebie w małżeństwie i rodzinie.
Bogu dziękujemy za dar tych rekolekcji, za wszelkie cuda, których dokonywał w naszych sercach. Jego też błagamy, by hojnie wynagrodził tym wszystkim, którzy przyczynili się do realizacji tego dzieła.
Chwała Panu!
Justyna i Dariusz Piekarkowie
para prowadząca
- Szczegóły
- Małgorzata i Grzegorz Flisowie
ORAR I stopnia to krótkie, ale intensywne rekolekcje. 12 małżeństw z naszej diecezji przeżywały je od 7 do 13 sierpnia w Serpelicach nad Bugiem. W tym przeżywaniu towarzyszyli im – ks. Henryk Bartuszek - moderator, para prowadząca – my, niżej podpisani, animatorzy kręgów – Beata i Jarek Bernatowiczowie, Agnieszka i Przemek Włodarscy, Monika i Michał Kaczmarczykowie, animatorzy muzyczni – Asia i Łukasz Gutowscy oraz Ania Pełka, diakon Bartek Michalski i kleryk Marcin Wiśniewski. Dwaj ostatni bardzo zaangażowani także w diakonii wychowawczej, którą tworzyli: Iza i Krzysztof Kabacińscy (para odpowiedzialna), Kasia Kabacińska, Ada Bartosik, Ania Józefowicz oraz Kasia Żochowska i Paulina Czerchlańska z diecezji drohiczyńskiej. Pod skrzydłami diakonii była większość z 25 dzieci, które przyjechały na rekolekcje wraz z rodzicami.
Dom Duszpasterstwa Młodzieży Porcjunkula prowadzony przez oo. kapucynów, tym razem dla małżeństw, stał się w upalny sierpniowy tydzień miejscem modlitwy, budowania wspólnoty, pogłębiania doświadczenia ruchu i jego gałęzi rodzinnej Domowego Kościoła. Służyły temu: katechezy (koncentrujące się na fundamentalnych dla ruchu tematach: Światło-Życie, Nowy Człowiek, Nowa Wspólnota, Nowa Kultura), konferencje, Eucharystia, wspólnotowa i osobista modlitwa, spotkania w kręgach, pogodne wieczory, szkoła modlitwy, a także podejmowane przez uczestników posługi podczas dyżurów: liturgicznego, porządkowego czy gospodarczego.
Tylko na najedzone i wyspane ciało działa Duch Święty, mawiał ks. Franciszek. Wierzymy, że na naszych rekolekcjach Duch Święty mógł działać bez przeszkód, posiłki były bowiem różnorodne, smaczne i obfite, a plan dnia, który rozpoczynał się o 8.00 a kończył o 20.30 dawał możliwość wypoczynku.
W wielu świadectwach wypowiedzianych w Godzinie Świadectw padły słowa o zaangażowaniu się mocniej w dzieło ruchu, w posługę, o podjęciu większych wysiłków w pracy nad sobą, nad jednością Światła i Życia w wyborach, decyzjach, codzienności i za to – Chwała Panu!
Małgorzata i Grzegorz Flisowie
para prowadząca
- Szczegóły
- Małgorzata i Grzegorz Flisowie
Jeszcze bardzo żywe są nasze wspomnienia z Oazy Rodzin I stopnia, która odbyła się w dniach 27.06-13.07.2017 w Domu Rekolekcyjnym ss. kanosjanek w Gosławicach. Było nas 74 osoby, w tym 44 dorosłe i 30 dzieci. Oaza, to miejsce na pustyni, pełne życia, harmonii. Pisząc te słowa z perspektywy minionego czasu możemy stwierdzić, że rekolekcje, to czas prawdziwego życia duchowego, radosnego przebywania we wspólnocie. To czas doświadczenia kultury współżycia w różnych momentach życia wspólnotowego, wolności od nałogów, klimatu czystości i szacunku do osoby, radości, która płynie od Pana.
Naszym moderatorem był ks. Krzysztof Szerszeń. Każdego dnia prowadził nas do źródła, jakim jest Chrystus, poprzez celebrację Jutrzni, Eucharystii, nabożeństw, uczestniczenia w rozmowach ewangelicznych, prowadzenia szkoły modlitwy. Był przy nas w każdym momencie życia wspólnotowego. W skład diakonii wchodzili: Basia i Piotr Dyrowie, Małgosia i Zbyszek Zabielscy oraz Justyna i Maciej Aulakowie. Kleryk Grzegorz Pakowski był filarem diakonii wychowawczej i pomagał Kasi oraz Sławkowi Andryszewskim z diecezji białostockiej sprawować opiekę nad liczna gromadką naszych dzieci. Czuwali nad ich życiem fizycznym, emocjonalnym i duchowym, wprowadzając je w liturgię słowa Bożego każdego dnia. W skład diakonii wychowawczej wchodziły także dziewczyny - Kasia, Emilka, Paulinka i Marta, które ofiarnie i z miłością oddawały swoje siły i czas na zajmowanie się dziećmi, bawienie się z nimi. Kleryk Maciej Kulesza ubogacał nasze rekolekcje śpiewem, razem z Moniką i Marcinem Chrustowskimi prowadził diakonię muzyczną. Cała trójka przybliżała nam piękno muzyki i śpiewu na chwałę Pana. Współpraca z całą kadrą przebiegała bezproblemowo i bardzo nas ubogaciła. Każdego dnia czuliśmy z ich strony wsparcie oraz realną pomoc i dyspozycyjność do pełnienia wyznaczonej posługi. Klerycy Grzegorz i Maciej aktywnie uczestniczyli we wszystkich spotkaniach organizowanych w ramach rekolekcji. Wspierali nas konferencjami, słowem i przykładem życia blisko Pana.
Rekolekcje rozpoczęliśmy od przygotowania się do otwarcia na nowe życie, na uświadomieniu sobie, że Bóg mnie kocha i ma dla mnie wspaniały plan. Przyjęliśmy Jezusa jako naszego Pana i Zbawiciela. Moment ten przebiegał w atmosferze spokoju, ufności, intymności, pochylania się nad słowem Bożym, otwarcia serca, uświadomieniu sobie, że jesteśmy dziećmi Bożym. To życiodajne spotkanie z Chrystusem dało nam kolejną szansę na nowe życie, na to by stawać się nowym człowiekiem. Rozważaliśmy, co to znaczy być człowiekiem cielesnym, a co duchowym, co to znaczy żyć słowem Bożym oraz modlitwą osobistą, małżeńską, rodzinną. Codziennie przeżywaliśmy osobiste spotkanie z Panem podczas Jutrzni, Eucharystii, Namiotu Spotkania oraz rozmowy ewangelicznej. Mieliśmy też zajęcia, które kształtowały naszą wiedzę muzyczną (szkoła śpiewu), teoretyczne, dotyczące małżeństwa, rodziny, duchowości małżeńskiej (szkoła życia) zaś o sposobach modlitwy i o tym, jak przybliżyć się do Pana, uczyliśmy się w szkole modlitwy.
Podczas rekolekcji mogliśmy ubogacać się nawzajem swoimi doświadczeniami duchowymi i życiowymi. W ciągu tych piętnastu dni odwiedziło nas kilkoro gości. Jednym z nich była pani Dorota Seweryn - świadek życia sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. Podzieliła się z nami ogromną wiedzą o Ojcu. Wiele osób na nowo odkryło wielkie dzieło Ruchu Światło-Życie, bliżej poznało ks. Franciszka, jego osobę i postawy życiowe. Pani Dorota opowiadała także o Krucjacie Wyzwolenia Człowieka. Kolejnym gościem był pan Jacek Pulikowski z żoną. W swojej konferencji ukazał nam rolę zdrowej, pełnej miłości i ducha rodziny. Uczestnicy oazy mieli okazję zakupu jego licznych publikacji i uzyskania autografu autora. Odwiedzili nas również Beata i Michał Pielarzowie, małżeństwo posługujące w Diakonii Życia w diecezji katowickiej. W swoich konferencjach na temat maturalnego planowania rodziny ukazali nam piękno życia w harmonii z naturą, otwarcie na poznanie i akceptację rytmu płodności, czerpanie radości z bliskości cielesnej małżonków i poszanowania pojawiającego się w rodzinie nowego życia.
Każdy dzień przynosił inne wydarzenia, nabożeństwa, które poruszały nasze serca i przymnażały nam wiary, nadziei i miłości. Należały do nich: Droga Krzyżowa drogami miasteczka, z rozważaniami napisanymi przez małżeństwa, które odkrywały nam sens cierpienia, przeżywanego w jedności z Chrystusem, dialog małżeński, modlitwa małżonków przed Najświętszym Sakramentem, odnowienie przyrzeczeń małżeńskich. To wszystko pomogło nam jeszcze bardziej zbliżyć się ku sobie i Chrystusowi, który umacnia naszą miłość. Dużym przeżyciem było pielgrzymowanie na Dzień Wspólnoty do Czermnej. W jedności z innymi oazami oraz ks. biskupem, wszystkimi kapłanami i klerykami, przeżywaliśmy radość spotkania. Uczestniczyliśmy wspólnie w Eucharystii oraz Godzinie Odpowiedzialności i Misji. Byliśmy wzruszeni słuchając, jak Bóg przemienił życie młodych ludzi, którzy zrezygnowali z picia alkoholu. Jednym z owoców rekolekcji było przystąpienie 15 osób do KWC.
Dziękujemy Panu, za ten owocny, pełen Ducha i miłości czas. Za wszystkie osoby, które Pan postawił na naszej drodze, za możliwość służenia innym, a także za dary i łaski, którymi nas obdarzył w tym czasie i które trwają do dziś.
Dorota i Dariusz Łazarowie
para prowadząca
- Szczegóły
- Małgorzata i Grzegorz Flisowie
W dniach 21 - 23 kwietnia 2017 r. w Ożarowie Mazowieckim w Domu Rekolekcyjnym Ojców Misjonarzy Krwi Chrystusa, odbyły się rekolekcje ewangelizacyjne. Uczestniczyło w nich 19 małżeństw (z czego 14 to uczestnicy) oraz 32 dzieci. Opiekę i posługę duszpasterską sprawował ks. Marcin Łuczak. Parą prowadzącą byli Justyna i Maciej Loretz, animatorami grup: Magda i Grzegorz Marciniuk, Sylwia i Antoni Migdał oraz Monika i Grzegorz Saczek. Za stronę muzyczną rekolekcji odpowiadali Karolina i Grzegorz Brzuchalscy. Diakonię wychowawczą poprowadzili Katarzyna i Przemek Koźlak, Weronika i Zuzanna Warowna oraz Anna Piecek.
Podczas rekolekcji mieliśmy okazję uczestniczyć m.in. w konferencjach o miłości Bożej, grzechu, Jezusie jako jedynym Zbawicielu, Duchu Świętym oraz o wspólnocie. Konferencje prowadzone były przez animatorów oraz księdza. Szczególnie pomocne w przeżywaniu ww. tematów były świadectwa głoszących.
W tym szczególnym czasie Oktawy Wielkanocnej oraz niedzieli Miłosierdzia Bożego, kończącej nasze rekolekcje, przeżywaliśmy we wspólnocie Sakrament Pojednania, który stanowił wstęp do przyjęcia Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela. Był to czas osobistego spotkania ze Zbawicielem, Żywym Słowem Bożym i zetknięcia się z Jego miłosierdziem.
Dziękujemy Bogu za to, że nas poprowadził przez czas przygotowań oraz rekolekcji. Dziękujemy za wszystkie osoby, które podjęły się służby – animatorów, księdza, diakonię wychowawczą - bez której te rekolekcje z pewnością nie udałyby się. Dziękujemy również Ojcom Misjonarzom Krwi Chrystusa za miłe i ciepłe przyjęcie oraz udostępnienie ośrodka.
Justyna i Maciej Loretz
para prowadząca
-
Start
-
Rekolekcje
- Relacje z rekolekcji
© 2023 Domowy Kościół Archidiecezji Warszawskiej
Wykonanie strony i administracja: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
