Przygotowania do XXVIII Balu DK

Szczegóły

Anna i Jan Mickiewiczowie

Opublikowano: 02 grudzień 2024

Będziemy tańczyć, będziemy śpiewać, 
będziemy klaskać w dłonie swe...

Księże kardynale, Bóg zapłać za te 17 lat!

Szczegóły

Anna i Jan Mickiewiczowie

Opublikowano: 04 listopad 2024

„Tak ukończył pracę, którą miał wykonać w świątyni Boga.”
[2 Kr 4,11]

Od blisko roku przygotowywaliśmy się na ten dzień, który właśnie nadszedł: decyzją papieża Franciszka ksiądz kardynał Kazimierz Nycz, metropolita warszawski, kończy posługę w naszej archidiecezji. Prosimy wszystkich członków Domowego Kościoła o szczególną modlitwę w Jego intencji w duchu dziękczynienia za 17 lat tej posługi.

Jeszcze z archidiecezji krakowskiej ksiądz kardynał wyniósł dogłębną znajomość Ruchu Światło-Życie (nie potrzebował choćby wyjaśnień, co to jest ORAR) oraz przekonanie o roli, jaką nasz Ruch może odegrać w nowej ewangelizacji. W jednym z pierwszych listów adwentowych do księży rekomendował Oazy – jako rodzimy i sprawdzony model formacji młodzieży, a Domowy Kościół – jako owocną formę duszpasterstwa rodzin. Przez całe 17 lat odczuwaliśmy szczere, serdeczne i zaangażowane wsparcie dla naszego Ruchu. Ksiądz kardynał wielokrotnie przyjmował zaproszenia na Diecezjalne Dni Wspólnoty, a także spotkania opłatkowe Domowego Kościoła. Ten przyjazny klimat przyniósł niezwykle dynamiczny rozwój DK w naszej archidiecezji (pod względem liczby kręgów awansowaliśmy na jedno z dwóch czołowych miejsc w Polsce).

Ponieważ większość warszawskich 15-dniowych oaz od wielu lat odbywa się daleko na południu, nasz metropolita nie miał możliwości ich odwiedzać – do czego przywykł w Krakowie. Kiedy w 2009 roku wyjątkowo zorganizowaliśmy „jedynkę” w Turno-Brzeźcach koło Białobrzegów, natychmiast skorzystał z okazji, aby do nas przyjechać. Na spotkaniu z uczestnikami użył wtedy określenia, które głęboko zapadło nam w pamięć, opisując Domowy Kościół jako „ZNACZĄCĄ LICZEBNIE propozycję dla KAŻDEGO małżeństwa”.

Od momentu złożenia w ubiegłym roku rezygnacji, kardynał Nycz przy wielu okazjach niejako podsumowywał cały okres swego pasterzowania. Na spotkaniu z Ruchem Światło-Życie w Niedzielę Chrztu Pańskiego wspominał:

„Moje kapłaństwo zaczynało się wtedy, kiedy powstawała Oaza. I myśmy wtedy, jako klerycy i młodzi księża, może nie tyle rozumieli – bo idealizowałbym – co chciał nam przekazać Sługa Boży Franciszek Blachnicki, ile przede wszystkim cieszyliśmy się z tego, że dostaliśmy narzędzie do pracy z młodzieżą, a potem także z dorosłymi w Domowym Kościele. (…) Tak żeśmy się dziwili w 1979 roku, kiedy Jan Paweł II, przy kilkuset tysiącach ludzi w Nowej Hucie i ponad milionie w Krakowie, usilnie mówił o konieczności i potrzebie nowej ewangelizacji. Podobnie zresztą ks. Franciszek Blachnicki, który przestrzegał, że bez tworzenia oaz życia prawdziwie i głęboko chrześcijańskiego, to wszystko z biegiem czasu może się stać pustynią.”

Jednocześnie kreślił dla nas program na przyszłość, wskazując: 

„Potrzeba mądrej ewangelizacji i świadectwa, aby Ruch Światło-Życie rozrastał się i odnawiał.”

Księże kardynale, drogi Pasterzu, Opiekunie i Przyjacielu Ruchu Światło-Życie! Niech nasz Pan wynagrodzi Ci całe dobro, jakiego od Ciebie doświadczyliśmy. Mamy nadzieję, że jako biskup senior będziesz nadal przyjmował zaproszenia na nasze spotkania, aby ubogacać nas swoją obecnością i słowem!